Abstract
The informal sector constitutes a large share of employment and output in all developing countries. Although the informal sector is regarded by many researchers and policy makers as a source of employment developing countries desperately need, there is ample evidence that documents that informal firms are less productive, employ unskilled labor, and pay lower wages. This study analyzes the sources of productivity difference between informal and formal firms in Turkey. We estimate and compare productivity levels of informal and formal firms by taking into account the endogeneity of the choice between formal and informal operation. Our findings indicate that there is a significant productivity gap between informal and formal firms. More educated and experienced entrepreneurs move to the formal sector, and this process of self-selection contributes to widen the productivity gap between informal and formal firms. Life-cycle and learning theories are also supported by our findings. Even after controlling for all these factors (self-selection, differences in endowments, and learning), the productivity gap does not disappear. The findings suggest that there is a substantial untapped potential to increase productivity through formality. However, a large number of informal firms would not survive if they are forced to operate formally.

Key words: Informality, informal employment, productivity, self-selection, public policy. JEL Codes: E26, O17, J24, J38.

---

Kayıtdışılık ve Üretkenlik: Kayıtlı ve Kayıt Dışı Firmalar Arasındaki Üretkenlik Farklılıklarının Nedenleri

Ozet
Kayıt dışı sektör, tüm gelişmekte olan ülkelerde istihdam ve üretimin büyük bir bölümünü oluşturmaktadır. Kayıt dışı sektör araştırmacılar ve politika yapıcılar tarafından gelişmekte olan ülkelerin ihtiyaç duyduğu önemli bir istihdam kaynağı olarak görülse de, kayıt dışı firmaların daha az üretken olduğu, niteliksiz işgücü istihdam ettiği ve düşük ücret ödediği bilinmektedir. Bu çalışmada, Türkiye'deki kayıt dışı ve kayıtlı firmalar arasındaki üretkenlik farkının kaynakları incelenmiştir. Kayıtlı ve kayıt dışı çalışma arasındaki tercihin içselliğini dikkate alarak kayıt dışı ve kayıtlı firmaların üretkenlik düzeylerini belirleyen etkenler tahmin edilmiştir. Bulgularımız, kayıt dışı ve kayıtlı firmalar arasında önemli bir üretkenlik farkı olduğunu göstermektedir. Daha eğitimli ve deneyimli girişimciler kayıtlı sektöre geçmekte ve bu (kendi kendini seçme) süreci kayıt dışı ve kayıtlı firmalar arasındaki üretkenlik farkına yol açmaktadır. Yaşam döngüsü ve öğrenme teorileri de bulgularımız tarafından desteklenmektedir. Bu etkenlerin tamamı (kendi kendini seçme, donanım farklılıkları ve öğrenme) kontrol edildikten sonra bile üretkenlik farkı ortadan kalkmamaktadır. Bulgular, yasal düzenlemeler yoluyle üretkenliğin artırılabileceğini, fakat kayıtlı olarak çalışmak zorunda kalmaları halinde kayıt dışı firmaların önemli bir kısmının hayatta kalamayacağını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Kayıtdışılık, kayıtdışı istihdam, verimlilik, kendi kendini seçme, kamu politikası. JEL Kodları: E26, O17, J24, J38.